Дидар АМАНТАЙ. Күзгi рандеву(әңгiме)
Бiз iрi тас јиыршыјтары аралас, таудыЎ бҐйiрiнен ойып „келiп т†сеген грейдерде јґстай ґштыј. Кейде Јана доЎЈалајтар палуан адамныЎ жґдырыЈындай жґмыр тастарды басып †ткенде, селкiлдетiп кетiп, бiр јалыпты жҐрiсiнен жаЎылады. Автомобиль биiк д†Ўге к†терiле бастады. ¦стiне шыјјанда, еЎiсте, сол тґсымыздан јарауытјан шаЈын тоЈайдыЎ жанына орын тепкен Ґйлер к†рiндi. Жол оЎ јапталЈа јарай баЈытын †згертiп, кiшiгiрiм јазај ауылына алып келдi. Машина жасыл тҐстi шарбајпен јоршалЈан ҐйдiЎ јасына аялдады. Мен сыртја шыЈуЈа икемделiп жатјанда, ҐйдiЎ есiгi ашылып, iшiнен бiзге жанарын тiктеген жiгiттi байјадыј. Ол есiктi тґтјасынан ґстап тґрды. ОЈан јарсы жҐргенiмде, менi танып, †Ўi кҐлiп јоя бердi. Ѕајпаны †зiме тартып, аулаЈа ендiм. Ол да жылдамдата басып келедi екен. Екеуiмiз јґшајтаса кеттiк.